Trauma klimatyczna

Termin „ekologiczna żałoba” coraz częściej pojawia się w fachowej literaturze. To cała gama uczuć – od żałoby przez smutek po złość – których doświadczamy, kiedy tracimy gatunki, krajobrazy i ekosystemy.

– Zalewają nas emocje, które są trudne – smutek, żal, wściekłość, poczucie bezsensu, bezradność. Jeśli nie pozwolimy im wybrzmieć, będą rzucać cień na nasze życie – mówi Janna Diamond, terapeutka z Nowego Jorku, która specjalizuje się w pracy z klimatyczną traumą. Wierzy, że kryzys może być szansą. Coraz więcej ludzi sięga po terapeutyczną pomoc. Na całym świecie powstają też kręgi wsparcia, podczas których można podzielić się z innymi lękami, posłuchać tego, czego oni się boją, zobaczyć, że w tym wszystkim nie jest się samemu.

O traumie klimatycznej, ekologicznej żałobie i klimatycznej depresji piszę dla Vogue.